Το πλοίο ήταν στις φλόγες. Οι συνάδελφοί μου ήταν εκτός πλοίου, καταλαμβάνοντας τα κοντινά αμυντικά κανόνια για να βοηθήσουν τον στόλο μας, και εγώ πολεμούσα μισή ντουζίνα σκάφη της Λεγεώνας. Δεν ήμουν σίγουρος πόσο θα μπορούσα να αντέξω μόνος μου, αλλά αν δεν με έπιαναν αυτοί, θα με έπιανε η φωτιά. Έστρεψα την πλώρη του καταμαράν C-3 μακριά από τη μάχη, κλείδωσα τον αυτόματο πιλότο του πλοίου και σηκώθηκα από το κάθισμα του πιλότου, και γύρισα να βρω το μεγαλύτερο μέρος του επάνω επιπέδου καλυμμένο στις φλόγες. Τα κάτω καταστρώματα δεν ήταν πολύ καλύτερα.
Άρπαξα τον πιο κοντινό πυροσβεστήρα και έτρεξα κατά μήκος του πλοίου, σβήνοντας τη φωτιά όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ευτυχώς, τα σκάφη της Λεγεώνας μου έδωσαν μερικές στιγμές να αναπνεύσω. Όταν η φωτιά είχε σβήσει, γύρισα το πλοίο. Ο αυτόματος πιλότος είχε πάρει το καταμαράν πολύ πιο μακριά από τη δράση από ό,τι περίμενα, και το υπόλοιπο πλήρωμά μου χρειαζόταν βοήθεια. Η ακεραιότητα του πυρήνα μας δεν ήταν ακόμα καλή· μερικά καλά χτυπήματα, και θα ήμασταν απλώς ένα ακόμη από τα πλωτά κουφάρια που είχαμε περάσει για να φτάσουμε σε αυτόν τον τομέα. Αλλά δεν είχα τα υλικά για επισκευές. Όχι καλή κατάσταση, αλλά παίζεις με τα χαρτιά που έχεις. Έστρεψα τη μύτη του καταμαράν προς τα κανόνια – και τα σκάφη της Λεγεώνας που τα περιέβαλλαν – ενεργοποίησα τους ενισχυτές και προσευχήθηκα.
Το Jump Space διαπρέπει στις στιγμές που εσύ και το πλήρωμά σου επιβιώνετε με το ζόρι, σβήνοντας φωτιές, επισκευάζοντας κατεστραμμένους προωθητές, φτιάχνοντας πυρομαχικά όσο γρήγορα μπορούν να τα πυροβολήσουν τα όπλα σας, και πολεμώντας επιτιθέμενους που μόλις έχουν εμφανιστεί για να καταστρέψουν τη μέρα σας. Οι επιτυχίες είναι συναρπαστικές· οι αποτυχίες, συνήθως τουλάχιστον αξέχαστες. Αλλά όπως μια προσπάθεια που τελειώνει νωρίς και σε αφήνει να αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, τα όρια της έκδοσης πρώιμης πρόσβασης γίνονται εμφανή σχεδόν σε κάθε αποστολή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το δυναμικό για ένα επικό παιχνίδι είναι εδώ· είναι απλώς θέμα του αν θα επιτευχθεί και πόσος χρόνος θα χρειαστεί μέχρι τότε. Προς το παρόν, όμως, το Jump Space αξίζει σίγουρα τουλάχιστον ένα σύντομο ταξίδι μέσα από τα αστέρια.
Τεχνικά υπάρχουν χαρακτήρες στο Jump Space, αλλά εκτός από την AI του πλοίου σας, Iris, και τον Buddy (ένα αξιολάτρευτο ρομπότ που σας συνοδεύει στις αποστολές αν το πλήρωμά σας είναι ελλιπές), δεν θα μπορούσα να σας πω τα ονόματά τους χωρίς να τα κοιτάξω. Είναι εκεί για να σας δώσουν αποστολές και ανταμοιβές και να προσφέρουν λίγο πλαίσιο για την ιστορία μιας εξέγερσης ρομπότ που οδήγησε την ανθρωπότητα στην εξορία ανάμεσα στις αποστολές, αλλά μόλις επιλέξετε μια αποστολή από τον χάρτη του γαλαξία και ξεκινήσετε, εξαφανίζονται γρήγορα από τη μνήμη.
Κάθε αποστολή αποτελείται από μια πορεία τύπου roguelike με αρκετά άλματα, το καθένα επιλεγμένο από μερικά μονοπάτια στη διαδρομή σας από τη βάση σας προς το σημείο που πρέπει να πάτε. Κάθε επιλογή κλείνει κάποιες επιλογές και ανοίγει άλλες, και κάθε μεμονωμένο άλμα προσφέρει διαφορετικές ανταμοιβές, συμπεριλαμβανομένων εξαρτημάτων για το πλοίο σας, θραυσμάτων χαρτών που ανοίγουν νέες περιοχές του γαλαξία, ή αντικειμένων που παρέχουν αναβαθμίσεις για εκείνη την προσπάθεια, όπως η αποκατάσταση υγείας όταν το πλήρωμά σας είναι κοντά ή η επιστροφή ζημιάς που απορροφούν οι ασπίδες του πλοίου σας στους επιτιθέμενους. Η επιλογή της σωστής διαδρομής είναι κρίσιμη για να μεγιστοποιήσετε τα πράγματα που θα χρειαστείτε για εκείνη την προσπάθεια, αλλά και για το τι θέλετε να φέρετε πίσω στο υπόστεγο ως μόνιμο κέρδος, οπότε συνήθως είναι μια απόφαση που θα θέλετε να σκεφτείτε για λίγο.
Κάθε άλμα φέρνει επίσης τις δικές του δοκιμασίες, είτε πλοηγείστε στα ναυάγια άλλων πλοίων και αποφεύγετε μια ηλιακή έκλαμψη από έναν κοντινό αστέρα, πολεμώντας έναν στόλο σκαφών της Λεγεώνας που περιπολούν τον τομέα, είτε απλά εξερευνάτε έναν ακατοίκητο τομέα και αναζητάτε τα πλωτά κουφάρια γύρω σας για προμήθειες πριν προχωρήσετε. Η χαρά εδώ είναι στην πράξη του παιχνιδιού, της εκτόξευσης από το πλοίο σας στο άγνωστο, πετώντας στο διάστημα με τη δύναμη της στολής σας, χρησιμοποιώντας το γάντζο σας για να τραβηχτείτε σε μια κοντινή σημαδούρα ή να επιβιβαστείτε σε ένα πλοίο αφού το απενεργοποιήσετε. Η δεξιοτεχνία σας επιτρέπει να ρέετε από μάχη πεζού σε πτήση μηδενικής βαρύτητας σε πλοήγηση του πλοίου σας ή χειρισμό των όπλων του ομαλά, αλλά υπάρχει επίσης κάτι χαλαρωτικό στο να ψάχνετε ένα πλωτό ναυάγιο ευλογημένο χωρίς κακά ρομπότ, ή απλά να μοιράζεστε μια πίτσα που φτιάξατε στον επεξεργαστή τροφίμων του πλοίου με το πλήρωμά σας. Με πολλούς τρόπους, το Jump Space είναι ένα διαδραστικό chat room, μια δικαιολογία για να περάσετε χρόνο με φίλους ενώ απολαμβάνετε ένα διασκεδαστικό μικρό παιχνίδι συνεργασίας με θέμα το διάστημα.
Δηλαδή, μέχρι να εμφανιστεί η Λεγεώνα. Τα περισσότερα πλοία της Λεγεώνας, εκτός από τις Κορβέτες που εκτοξεύουν πυραύλους ή τους Ελεύθερους Σκοπευτές που σε χτυπούν ξαφνικά, είναι εύκολα να τα αντιμετωπίσεις μεμονωμένα, αλλά η πρόκληση προέρχεται από (όπως υποδηλώνει το όνομά τους) τον αριθμό τους. Στο έδαφος, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, είτε αποφεύγεις τα μικρά ρομπότ-αράχνες που τρέχουν προς εσένα πριν απελευθερώσουν τους φλογοβόλους τους είτε τα ρομπότ που αιωρούνται και σε πυροβολούν από απόσταση, και όλα αυτά από δίποδους περιπατητές μέχρι τανκς-αράχνες. Παρά το πόσο πιο δύσκολες μπορεί να είναι οι αποστολές στο έδαφος, δεν είναι απαραίτητα πιο ενδιαφέρουσες. Εκτός από τις επιλογές κίνησης (οι οποίες δεν είναι πάντα διαθέσιμες γιατί χρειάζεσαι είτε ένα σημείο για να γραπώσεις είτε ένα μέρος όπου μπορείς να ενεργοποιήσεις τους ενισχυτές του κοστουμιού σου), το Jump Space είναι ένας αρκετά τυπικός σκοπευτής με αρκετά τυπικά όπλα όπως καραμπίνες, τουφέκια και πολυβόλα. Αν ήταν μόνο αυτές οι μάχες στο έδαφος, δεν θα ήταν καθόλου ένα αξιοσημείωτο παιχνίδι.
Αλλά φυσικά, αυτό είναι μόνο μία πτυχή από πολλές, και οι καλύτερες στιγμές συνδυάζουν τα πάντα: μάχες με άλλα πλοία, απώθηση επιδρομέων ή αφήνοντας το μισό πλήρωμά σου να ενεργοποιήσει έναν στόχο ενώ οι άλλοι υπερασπίζονται το πλοίο σου από την επίθεση, συντονίζοντας επισκευές και ποιος χειρίζεται τι, ξοδεύοντας τους περιορισμένους πόρους σου για να κατασκευάσεις το σωστό πράγμα τη σωστή στιγμή, και αποφασίζοντας αν θα αποθηκεύσεις υλικά για μόνιμους πόρους όταν επιστρέψεις στο υπόστεγό σου ή να τα αποσυναρμολογήσεις για να κατασκευάσεις αυτό που χρειάζεσαι τώρα.
Αυτό οδηγεί σε κάποια διασκεδαστική αυτοσχεδίαση. Στην αποστολή που περιέγραψα στην αρχή, τα πράγματα έγιναν τόσο χαοτικά που δεν προσγειωνόμουν καν για να πάρω τους συντρόφους μου όταν χρειάζονταν να μετακινηθούν μεταξύ των κανονιών που προσπαθούσαμε να καταλάβουμε και να κρατήσουμε· απλώς πλησίαζα αρκετά ώστε να μπορέσουν να γραπωθούν στο πλοίο, και στη συνέχεια τους έφερνα αρκετά κοντά για να εκτοξευθούν προς τον στόχο. Δεν είχαμε χρόνο για τίποτα άλλο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που ελπίζουμε να επιλυθεί σε μελλοντικές ενημερώσεις περιεχομένου, είτε στο έδαφος είτε πάνω στο πλοίο, είναι η επανάληψη. Η μετακίνηση μιας σειράς από μπαταρίες ή η εύρεση και εγκατάσταση πυρηνικών ασφάλειων για την τροφοδότηση μιας πόρτας είναι διασκεδαστική την πρώτη φορά, αλλά γίνεται λιγότερο διασκεδαστική όταν έχεις παίξει μόνο λίγες ώρες και μπορείς ήδη να μπεις σε μια περιοχή και να ξέρεις ακριβώς ποιος θα είναι ο στόχος γιατί είναι αυτό που πάντα συμβαίνει σε αυτόν τον χώρο. Οι μεγάλες, τελικές αναμετρήσεις που μπορεί να περιλαμβάνουν την υπεράσπιση ενός πλοίου-κεφαλαίου, την ενεργοποίηση αυτών των κανονιών, την αρπαγή και μεταφορά φορτίου από ένα κατεστραμμένο πλοίο πριν οι δυνάμεις της Λεγεώνας εισέλθουν στο σύστημα, ή το να κάνεις κάτι τόσο απλό όσο το να παίζεις King of the Hill για να εδραιώσεις τις επικοινωνίες διατηρούν τη φρεσκάδα τους περισσότερο γιατί ξέρεις τι θα πάρεις από την οθόνη επιλογής αποστολής, και μπορείς να αποφύγεις μία αν έχεις κουραστεί από αυτήν. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι πάντα η περίπτωση για τα πράγματα που θα πρέπει να κάνεις στις μεταβάσεις γιατί οι επιλογές σου μπορούν να σε κλειδώσουν σε συγκεκριμένους στόχους.
Και μετά υπάρχει το θέμα της πρώιμης πρόσβασης. Κάποια από αυτά είναι χαριτωμένα, όπως το προσωρινό κείμενο που λέει "Δεν Έγινε :(" όταν ένα στοιχείο δεν είναι εκεί. Άλλα είναι λιγότερο γοητευτικά, όπως όταν τα πλοία και τα ρομπότ της Λεγεώνας αψηφούν τα όρια του ευκλείδειου χώρου και ταξιδεύουν ανεμπόδιστα μέσα από τοίχους ή αστεροειδείς. Τώρα, ίσως έχασα κάτι στο σενάριο που τους επιτρέπει να το κάνουν αυτό, αλλά η πρώτη μου σκέψη ήταν, "Άνθρωπε, μακάρι να μπορούσα να το κάνω αυτό!" μέχρι που ένας από τους φίλους μου το έκανε πράγματι αλλά κόλλησε στο ταβάνι κατά τη διάρκεια ενός τμήματος στο έδαφος, κάτι που δεν είναι τόσο αστείο όσο ακούγεται. Συνδυάστε αυτό με τις συχνές αποσυνδέσεις και τις συντριβές, που συχνά κοστίζουν στους φίλους μου πρόοδο, και είναι δύσκολο να πεις ότι οι αεροφράκτες του Jump Space είναι πλήρως σφραγισμένοι.
Είναι επίσης λίγο φτωχό σε χαρακτηριστικά που μπορεί να περιμένεις από ένα παιχνίδι σαν αυτό, όπως το να μπορείς να αγοράσεις αντικείμενα για τις αποστολές σου πριν ξεκινήσει αυτή η αποστολή (αυτά είναι υπαινισσόμενα αλλά δεν είναι ακόμα διαθέσιμα) και ο περιορισμένος αριθμός πλοίων που μπορούν να πιλοταριστούν και επιλογών προσαρμογής. Λατρεύω το γεγονός ότι μπορώ να προσθέσω ένα ακόμα κανόνι ράγας στο Καταμαράν, αλλά σε περίπου 15 ώρες ήταν το μόνο άλλο πράγμα που βρήκαμε που φαινόταν χρήσιμο. Και ναι, περισσότεροι αντιδραστήρες είναι ωραίοι (και το να παίζεις Tetris με τα εξαρτήματά σου για να βρεις τον σωστό τρόπο να τροφοδοτήσεις τα πάντα είναι διασκεδαστικό), αλλά ακόμα δεν έχω βρει έναν που να ταιριάζει με τον Αντιδραστήρα Διαχωρισμού με τον οποίο ξεκινάς.
Ακόμα και το δεύτερο πλοίο που παίρνεις, το μικρότερο, ταχύτερο DT-4 Dart, φαίνεται κατώτερο από το Καταμαράν. Καταλαβαίνω την απήχηση για ομάδες δύο ατόμων ή σόλο παίκτες, αλλά όσο μπορούσαμε να καταλάβουμε έλειπαν βασικά πράγματα όπως ένας σταθμός αναπλήρωσης πυρομαχικών, και το να περπατάς γύρω από το εξωτερικό του πλοίου ήταν τόσο δύσκολο που ήταν ουσιαστικά αδύνατο, κάτι που είναι πρόβλημα όταν χρειάζεται να βγεις έξω και να διορθώσεις κάτι. Οι σύντροφοί μου το μισούσαν τόσο πολύ που φτάσαμε μέχρι τη μέση μιας αποστολής πριν εγκαταλείψουμε το πλοίο και επιστρέψουμε στο αγαπημένο μας C-3.
Αλλά υπάρχουν και πολλές έξυπνες αποφάσεις. Οι αποστολές κλιμακώνονται ανάλογα με τον αριθμό των παικτών, και φαίνεται ότι είναι σημαντικά λιγότερο πιθανό να έχετε μεγάλες δυσλειτουργίες του πλοίου με πλήρωμα δύο ατόμων παρά με τρία, όταν είναι πιο εύκολο να τις διαχειριστείτε. Επίσης, λατρεύω τον Buddy, που όχι μόνο θα βοηθήσει στο πλοίο όταν παίζουν μόνο δύο άνθρωποι, αλλά θα αφήσει το πλοίο όταν πετάτε μόνος σας για να σας βοηθήσει σε μια μάχη στο έδαφος. Και όταν σας αναζωογονήσει και μετά σας δώσει ένα μικρό χτύπημα γροθιάς, ή τον ακούσετε να κοροϊδεύει τα ρομπότ της Λεγεώνας αφού τα καταρρίψει με το μικρό του πιστόλι; Τελειότητα. Αυτός είναι ο τύπος μου. Μαζί μέχρι τέλους. Νόμιζα ότι το να παίζω μόνος θα ήταν κουραστικό, αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι, και αυτό οφείλεται εξ ολοκλήρου στον Buddy. Μπορείτε ακόμη και να παίξετε ποδόσφαιρο στο υπόστεγο μεταξύ των αποστολών, με διάλογο για όταν σκοράρετε – ή όταν κατά λάθος κλωτσήσετε τη μπάλα στο κοντινό φαράγγι.
Είναι επίσης απλά ένα αστείο παιχνίδι, ακόμα και όταν είστε πεσμένοι επειδή κρατήσατε μια ακτινοβολημένη ασφάλεια για πολύ καιρό και παρακαλείτε τους φίλους σας να σας σώσουν, ή δεν μπορείτε να βγείτε από ένα εκρηκτικό πλοίο εγκαίρως και αιωρείστε στο διάστημα, περιμένοντας να αναζωογονηθείτε. Και το να μπορείτε να επιβιώσετε από ένα άλμα, το οποίο απαιτεί να κάθεστε, ενώ κάθεστε στην τουαλέτα; Μιλήστε για το να πηγαίνετε τολμηρά.
Αν έχω ένα μεγάλο παράπονο πέρα από τα τεχνικά ζητήματα και τις παιδικές ασθένειες της πρώιμης πρόσβασης, είναι το πόσο μεγάλες είναι κάποιες αποστολές. Ενώ υπάρχουν αποστολές των 20 λεπτών, πολλές ξεκινούν από 40 λεπτά και συχνά θα δείτε αποστολές που διαρκούν πάνω από μία ώρα. Αυτή είναι μια μεγάλη δέσμευση, ειδικά αν αποτύχετε και χάσετε τα περισσότερα από αυτά που θα είχατε κερδίσει. Δηλαδή, δεν λέω ότι το αρχικό πιστόλι είναι κακό, κατ' ανάγκη, αλλά όταν χάνετε όλα τα άλλα, πιο φανταχτερά όπλα που είχατε και πρέπει είτε να τα κατασκευάσετε είτε να τα βρείτε ξανά, το παρατηρείτε. Το ίδιο ισχύει και για μια αποστολή που μπορεί να χρειαστεί να κάνετε ξανά. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να υπάρχει τριβή και αποτυχία· απλά θα ήθελα να δω περισσότερες αποστολές μικρού μεγέθους όταν δεν είμαι έτοιμος να αφιερώσω όλο το βράδυ μου σε μια μόνο προσπάθεια.
Μετά την ολοκλήρωση του πρώτου κεφαλαίου της πρώιμης πρόσβασης του Jump Space, δοκιμάζοντας και τα δύο πλοία του και περνώντας περίπου 15 ώρες ταξιδεύοντας στα αστέρια, μου αρέσει αρκετά αυτό που υπάρχει εδώ, ακόμη και αν, όπως το αρχικό σας πλοίο, είναι ακόμα υπό κατασκευή. Είναι καλύτερα να το απολαύσετε με μια ομάδα, εν μέρει επειδή τα παιχνίδια συνεργασίας σχεδόν πάντα είναι και επίσης επειδή υπάρχουν πολλές σχετικά ήσυχες στιγμές όπου είναι βασικά ένα χαλαρό δωμάτιο συνομιλίας στο διάστημα. Υπάρχουν μερικά μέρη αυτού του πλοίου που χρειάζονται λίγη φροντίδα, αλλά θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν διασκεδάζω σχεδόν πάντα παίζοντάς το, ακόμα και όταν τα πράγματα γίνονται χαοτικά ή γεμάτα σφάλματα. Ακόμα και όταν τα πράγματα φαίνονται σχεδόν χαμένα και όλα είναι στις φλόγες, μπορείτε ακόμα να το καταφέρετε αν εσείς και το πλήρωμά σας συνεργαστείτε, παίξετε έξυπνα και έχετε λίγη τύχη. Είναι το είδος της στιγμής που ένα παιχνίδι σαν αυτό πρέπει να μπορεί να δημιουργήσει αν πρόκειται να λειτουργήσει, αλλά παρόλο που υπάρχει ακόμα δουλειά να γίνει για να φέρει το Jump Space σε καλή κατάσταση και να προσθέσει ποικιλία στους στόχους των αποστολών του, έχει ήδη αποδείξει ότι το concept του είναι νικηφόρο.
The ship was on fire. My crewmates were off-ship capturing the nearby defense cannons to aid our fleet, and I was fighting half a dozen Legion vessels. I wasn’t sure how long I could last solo, but if they didn’t get me, the fire would. I pointed the bow of our C-3 Catamaran away from the fighting, locked in the ship’s cruise control, and got up from the pilot’s seat, and turned to find most of the top level covered in flames. The lower decks weren’t much better. I grabbed the closest extinguisher and sprinted across the ship, putting out the inferno as fast as I could. Fortunately, the Legion ships gave me a few moments to breathe. When the fire was smothered, I turned us around. The cruise control had taken the Catamaran much farther away from the action than I anticipated, and the rest of my crew needed help. Our core integrity still wasn’t great; a few good hits, and we’d be just one more of the floating hulks we’d passed to get to this sector. But I didn’t have the materials for repairs. Not a great hand, but you play the cards you’re dealt. I angled the Catamaran’s nose toward the cannons – and the Legion ships surrounding them – kicked on the boosters, and prayed.Jump Space Early Access Gameplay ScreenshotsJump Space excels in the moments when you and your crew are surviving by the skin of your teeth, putting out fires, repairing damaged thrusters, making ammo as fast as your weapons can fire it, and fighting attackers that have just jumped in to ruin your day. The successes are exhilarating; the failures, usually at least memorable. But like a run that ends early and leaves you wondering what might have been, the limits of the early access version become apparent on just about every mission. There’s no doubt that the potential for an epic game is here; it’s just a matter of whether or not it will be reached, and how long it’ll be until then. For now, though, Jump Space is definitely worth at least a short trip through the stars.There are technically characters in Jump Space, but aside from your ship’s AI Iris and Buddy (an adorable robot that accompanies you on missions if your crew is shorthanded), I couldn’t tell you their names without looking them up. They’re there to give you quests and rewards and provide some flavor about the backstory of a robot uprising that drove humanity into exile between missions, but once you select a mission from the galaxy map and head out, they quickly disappear from memory.Jump Space excels in the moments when you and your crew are surviving by the skin of your teeth.“Each mission consists of a roguelike-style run of several jumps, each chosen from a few paths on your route from your base to where you need to go. Each choice closes some options and opens others, and each individual jump offers different rewards including components for your ship, fragments of maps that open up new parts of the galaxy, or artifacts that provide upgrades for that run, such as restoring health when your crew is close together or dealing damage absorbed by your ships’ shields back to attackers. Choosing the right route is crucial to maximize the stuff you’ll need for that run, but also what you’re looking to bring back to the hanger as a permanent get, so it’s usually a decision you’ll want to take a moment to think about.Every jump also brings its own trials, whether you’re navigating the wrecks of other ships and avoiding a solar flare from a nearby star, fighting off a fleet of Legion ships patrolling the sector, or simply exploring an uninhabited sector and scavenging the floating hulks around you for supplies before moving on. The joy here is in the act of playing, of launching out of your ship into the unknown, flying through space under your suit’s power, using your grapple to pull yourself to a nearby buoy or boarding a ship after you disable it. Mastery allows you to flow from on-foot combat to zero-G flight to piloting your ship or manning its guns smoothly, but there’s also something relaxing about scouring a floating wreck blessedly free of evil robots, too, or simply sharing a pizza you made in the ship’s food processor with your crew. In many ways, Jump Space is an interactive chat room, an excuse to hang out with friends while enjoying a fun little space-themed co-op game.That is, until the Legion shows up. Most Legion ships, aside from the missile-barragging Corvettes or “What just hit me?” Snipers, are easy to deal with individually, but the challenge comes from (as their name suggests) their numbers. On foot, things are harder, whether you’re dodging the small spider-bots that scurry up to you before unleashing their flamethrowers or the floating bots that pepper you from range, and everything from bipedal walkers to spider-tanks. Despite how much more difficult the on-foot missions can be, though, they’re not necessarily more engaging. Movement options aside (which aren’t always available because you need either a point to grapple to or a place where you can engage your suit’s jet drive boosters) Jump Space is a pretty standard shooter with pretty standard weapons like shotguns, rifles, and machine guns. If it were just these on-foot fights, it wouldn’t be a notable game at all.But of course, that’s just one aspect of many, and the best moments combine everything: battling other ships, repelling boarders or leaving half your crew to activate an objective while the others defend your ship from assault, coordinating repairs and who is manning what, spending your limited resources to craft the right thing at the right time, and deciding whether to save scrap for permanent resources when you get back to your hanger or to disassemble it to build what you need right now. The biggest issue that will hopefully be resolved in future content updates is repetition.“It leads to some fun improvization. In the mission I described in the opening, things got so hectic that I wasn’t even landing the ship to pick up my crewmates when they needed to move between the cannons we were trying to capture and hold; I was just getting close enough that they could grapple to the ship, and then I’d get them close enough to launch themselves to the objective. We didn’t have time for anything else.The biggest issue that will hopefully be resolved in future content updates, whether it’s on-foot or aboard ship, is repetition. Moving a bunch of batteries, or finding and installing nuclear fuses to power a door is fun the first time, but it gets less fun when you’ve played just a few hours and you can already enter an area and know exactly what the objective will be because it’s what always takes place in that space. The big, run-ending finales which can involve defending a capital ship, activating those cannons, grabbing and ferrying cargo from a downed ship before Legion forces jump into the system, or doing something as simple as playing King of the Hill to establish communications hold their novelty longer because you know what you’re going to get from the mission select screen, and you can avoid one if you’re tired of it. Unfortunately, that’s not always the case for the stuff you’ll have to do on the en-route jumps because your choices can lock you into certain objectives.And then there’s the early access of it all. Some of it is cute, like placeholder text that says “Not Made :(“ when an asset isn’t there. Others are less charming, like when Legion ships and bots defy the bounds of Euclidian space and travel unencumbered through walls or asteroids. Now, maybe I missed something in the lore that allows them to do that, but my first thought was, “Man, I wish I could do that!” right up until one of my buddies actually did but got stuck in the ceiling during an on-foot segment, which isn’t as funny as it sounds. Combine that with frequent disconnects and crashes, which often cost my friends progress, and it’s hard to say that Jump Space’s airlocks are fully sealed.It’s also a little short on features you might expect from a game like this, like being able to buy artifacts for your runs before that run starts (those are teased but not available yet) and the limited number of pilotable ships and customization options. I love being able to slap another railgun on the Catamaran, too, but in about 15 hours it was the only other thing we found that seemed useful. And yeah, more reactors are neat (and playing Tetris with your components to find the right way to power everything is fun), but I still haven’t found one that matches the Split Reactor you start with. The way Buddy trash-talks the Legion bots after he takes them down with his tiny pistol? Perfection.“Even the second ship you get, the smaller, faster DT-4 Dart, feels lesser than the Catamaran. I understand the appeal for teams of two or solo players, but as far as we could tell it was lacking basic things like an ammo-refill station, and walking around the outside of the ship was so difficult it was essentially impossible, which is a problem when you need to go outside and fix something. My crewmates hated it so much that we got halfway through a run before abandoning ship and swapping back to our beloved C-3.But there are plenty of smart decisions, too. The missions scale to player count nicely, and you seem significantly less likely to have major ship malfunctions with a crew of two than a crew of three, when it’s easier to deal with. I also love Buddy, who will not only help out on the ship when there’s just two humans playing, but will actually leave the ship when you’re flying solo to help you out in an on-foot fight. And when he revives you and then gives you a little fistbump, or you hear him trash-talking the Legion bots after he takes them down with his tiny pistol? Perfection. That’s my boy right there. Ride or die. I thought playing solo would be a slog but it was anything but, and that’s all due to Buddy. You can even play soccer in the hangar between missions, complete with dialogue for when you score – or accidentally punt the ball into the nearby canyon.Will's Favorite Co-op ShootersThere are a lot of co-op shooters out there. Here are the best ones.See AllHalo 3BungieHelldiversArrowhead Game StudiosDeep Rock GalacticGhost Ship GamesGears of War 3Epic GamesAliens vs. PredatorRebellionLeft 4 Dead 2ValveBorderlandsGearboxIt’s also just a funny game, even when you’re downed because you held an irradiated fuse too long and are begging your friends to save you, or are unable to get off of an exploding ship in time and floating in space, waiting to be revived. And being able to survive a jump, which requires you to be seated, while sitting on the toilet? Talk about boldly going.If I have one major complaint beyond the technical stuff and the early access growing pains, it’s how long some missions are. While there are 20-minute missions, many of them start at 40 minutes and you’ll regularly see ones that are an hour plus. That’s a long commitment, especially if you fail and lose most of what you would have gained. I mean, I’m not saying the starting pistol is bad, per se, but when you lose all the other, fancier weapons you had and have to either craft or find them again, you notice. The same is true of a quest you might have to do again. I’m not saying there shouldn’t be friction and failure; I’d just like to see more bite-sized missions when I’m not ready to devote my whole evening to a single run.VerdictAfter completing Jump Space’s first early access chapter, trying out both of its ships, and spending around 15 hours traveling the stars I quite like what’s here, even, like your starting ship, it’s still under construction. It’s best enjoyed with a group, in part because co-op games almost always are and also because there are plenty of relatively quiet moments where it’s basically a chill chat room in space. There are some parts of this ship that need a little TLC, but I’d be lying if I said I wasn’t nearly always having fun playing it, even when things got hectic or buggy. Even when things seem all but lost and everything’s on fire, you can still pull it out if you and your crew work together, play smart, and get a little lucky. It’s the kind of moment a game like this has to be able to create if it’s going to work, but even though there’s still work to do to get Jump Space shipshape and add variety to its mission objectives, it’s already proven its concept is a winner.
"Το Jump Space διαπρέπει στις στιγμές που εσύ και το πλήρωμά σου επιβιώνετε με την ψυχή στο στόμα."
"Το μεγαλύτερο ζήτημα που ελπίζουμε να επιλυθεί σε μελλοντικές ενημερώσεις περιεχομένου είναι η επανάληψη."
"Ο τρόπος που ο Buddy κοροϊδεύει τα ρομπότ της Legion αφού τα καταρρίψει με το μικρό του πιστόλι; Τελειότητα."
"Τα Αγαπημένα Συνεργατικά Παιχνίδια Σκοποβολής του WillΥπάρχουν πολλά συνεργατικά παιχνίδια σκοποβολής εκεί έξω. Εδώ είναι τα καλύτερα.Δείτε ΌλαHalo 3BungieHelldiversArrowhead Game StudiosDeep Rock GalacticGhost Ship GamesGears of War 3Epic GamesAliens vs. PredatorRebellionLeft 4 Dead 2ValveBorderlandsGearbox"
"Τα Αγαπημένα Συνεργατικά Παιχνίδια Σκοποβολής του WillΥπάρχουν πολλά συνεργατικά παιχνίδια σκοποβολής εκεί έξω. Εδώ είναι τα καλύτερα.Δείτε Όλα"
"Τα Αγαπημένα Συνεργατικά Παιχνίδια Σκοποβολής του WillΥπάρχουν πολλά συνεργατικά παιχνίδια σκοποβολής εκεί έξω. Εδώ είναι τα καλύτερα."
"Υπάρχουν πολλά συνεργατικά παιχνίδια σκοποβολής εκεί έξω. Εδώ είναι τα καλύτερα."
"Halo 3BungieHelldiversArrowhead Game StudiosDeep Rock GalacticGhost Ship GamesGears of War 3Epic GamesAliens vs. PredatorRebellionLeft 4 Dead 2ValveBorderlandsGearbox"
"ΑπόφασηΜετά την ολοκλήρωση του πρώτου κεφαλαίου πρώιμης πρόσβασης του Jump Space, δοκιμάζοντας και τα δύο πλοία του και περνώντας περίπου 15 ώρες ταξιδεύοντας στα αστέρια, μου αρέσει αρκετά αυτό που υπάρχει εδώ, ακόμα και αν, όπως το αρχικό σας πλοίο, είναι ακόμα υπό κατασκευή. Είναι καλύτερα να το απολαύσετε με μια ομάδα, εν μέρει επειδή τα συνεργατικά παιχνίδια σχεδόν πάντα είναι και επίσης επειδή υπάρχουν πολλές σχετικά ήσυχες στιγμές όπου είναι βασικά ένα χαλαρό δωμάτιο συνομιλίας στο διάστημα. Υπάρχουν μερικά μέρη αυτού του πλοίου που χρειάζονται λίγη φροντίδα, αλλά θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν διασκέδαζα σχεδόν πάντα παίζοντάς το, ακόμα και όταν τα πράγματα γίνονταν χαοτικά ή γεμάτα σφάλματα. Ακόμα και όταν τα πράγματα φαίνονται σχεδόν χαμένα και όλα είναι στις φλόγες, μπορείτε ακόμα να το καταφέρετε αν εσείς και το πλήρωμά σας συνεργαστείτε, παίξετε έξυπνα και έχετε λίγη τύχη. Είναι το είδος της στιγμής που ένα παιχνίδι σαν αυτό πρέπει να μπορεί να δημιουργήσει αν πρόκειται να λειτουργήσει, αλλά παρόλο που υπάρχει ακόμα δουλειά για να φέρει το Jump Space σε καλή κατάσταση και να προσθέσει ποικιλία στους στόχους της αποστολής του, έχει ήδη αποδείξει ότι η ιδέα του είναι νικηφόρα."
"Σε Αυτό το ΆρθροJump SpaceKeepsake Games19 Σεπτεμβρίου 20257Αξιολόγηση καλόΗ συμμετοχή σε ένα συνεργατικό πλήρωμα στη δράση του Jump Space στο διάστημα και στο έδαφος είναι γεμάτη από επιστημονικής φαντασίας συγκινήσεις και χαλαρές συνεδρίες με φίλους, αλλά η προειδοποίηση της πρώιμης πρόσβασης είναι ότι οι στόχοι του γίνονται επαναλαμβανόμενοι σχεδόν από την αρχή.Will BorgerΑξιολογήθηκε σε PCΠερισσότερες Αξιολογήσεις από τον Will BorgerNRHelldivers 2 Ενημέρωση Αξιολόγησης – Τώρα στο Xbox Series X/S8Madden NFL 26 Αξιολόγηση7Demon Slayer -Kimetsu no Yaiba- The Hinokami Chronicles 2 Αξιολόγηση"
"7Αξιολόγηση καλόΗ συμμετοχή σε ένα συνεργατικό πλήρωμα στη δράση του Jump Space στο διάστημα και στο έδαφος είναι γεμάτη από επιστημονικής φαντασίας συγκινήσεις και χαλαρές συνεδρίες με φίλους, αλλά η προειδοποίηση της πρώιμης πρόσβασης είναι ότι οι στόχοι του γίνονται επαναλαμβανόμενοι σχεδόν από την αρχή.Will BorgerΑξιολογήθηκε σε PC"
"καλόΗ συμμετοχή σε ένα συνεργατικό πλήρωμα στη δράση του Jump Space στο διάστημα και στο έδαφος είναι γεμάτη από επιστημονικής φαντασίας συγκινήσεις και χαλαρές συνεδρίες με φίλους, αλλά η προειδοποίηση της πρώιμης πρόσβασης είναι ότι οι στόχοι του γίνονται επαναλαμβανόμενοι σχεδόν από την αρχή.Will BorgerΑξιολογήθηκε σε PC"
"Η συμμετοχή σε ένα συνεργατικό πλήρωμα στη δράση του Jump Space στο διάστημα και στο έδαφος είναι γεμάτη από επιστημονικής φαντασίας συγκινήσεις και χαλαρές συνεδρίες με φίλους, αλλά η προειδοποίηση της πρώιμης πρόσβασης είναι ότι οι στόχοι του γίνονται επαναλαμβανόμενοι σχεδόν από την αρχή."
"Περισσότερες Αξιολογήσεις από τον Will BorgerNRHelldivers 2 Ενημέρωση Αξιολόγησης – Τώρα στο Xbox Series X/S8Madden NFL 26 Αξιολόγηση7Demon Slayer -Kimetsu no Yaiba- The Hinokami Chronicles 2 Αξιολόγηση"
"NRHelldivers 2 Ενημέρωση Αξιολόγησης – Τώρα στο Xbox Series X/S8Madden NFL 26 Αξιολόγηση7Demon Slayer -Kimetsu no Yaiba- The Hinokami Chronicles 2 Αξιολόγηση"
"Helldivers 2 Ενημέρωση Αξιολόγησης – Τώρα στο Xbox Series X/S"
"Demon Slayer -Kimetsu no Yaiba- The Hinokami Chronicles 2 Αξιολόγηση"
