Η Pandora είναι ένας κόσμος γεμάτος ζωή και χρώμα, μα η ουσία του παιχνιδιού δεν ξεπερνά την επιφάνεια.
Οι δύο κύριοι αντίπαλοι, ο επιχειρηματίας John Mercer και η στρατηγός Angela Harding, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό απόντες από την κύρια δράση, επικοινωνώντας κυρίως μέσω βίντεο. Η απουσία ουσιαστικών συγκρούσεων με αντιπάλους και η έλλειψη εντυπωσιακών μάχες με “αφεντικά” απογοητεύουν, αφήνοντας το τέλος της ιστορίας να φαίνεται ανεπαρκές.
Η Pandora προσφέρει εκπληκτικά περιβάλλοντα για εξερεύνηση. Ο χαρακτήρας Na’vi κινείται με ευκολία και ταχύτητα, με περιβαλλοντικά στοιχεία όπως μεγάλα φύλλα και κρεμαστά κλήματα να ενισχύουν την κινητικότητα. Η πτήση με το Ikran, που αποκτάται σχετικά νωρίς στο παιχνίδι, προσφέρει μια μοναδική αίσθηση ελευθερίας, αν και τα παραδοσιακά οχήματα εδάφους φαίνονται περιττά.
Το παιχνίδι συνδυάζει την ομορφιά του κόσμου της Pandora με μια επαναλαμβανόμενη δομή αποστολών.
Η μάχη παραμένει απλή, με μια περιορισμένη ποικιλία όπλων και εχθρών. Αν και ορισμένα εργαλεία και ικανότητες προσφέρουν ευκαιρίες για στρατηγική, η συνολική εμπειρία δεν εξελίσσεται αρκετά. Η έλλειψη καινοτομίας στην προσέγγιση των μαχών καθιστά το παιχνίδι λιγότερο ευέλικτο σε σύγκριση με άλλους τίτλους όπως το Far Cry.
Παρά την εντυπωσιακή εμφάνιση και τη ζωντάνια της Pandora, το “Frontiers of Pandora” δεν καταφέρνει να προσφέρει τις εκπλήξεις και τις ανακαλύψεις που χαρακτηρίζουν τα καλύτερα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου. Η επαναληπτική φύση των αποστολών και η απουσία πραγματικά μοναδικών στιγμών κάνουν την εμπειρία λιγότερο αξέχαστη από όσο θα μπορούσε να είναι. Αν και προσφέρει μια αξιόλογη περιπέτεια, παραμένει εντός των ορίων της κοινής εμπειρίας.
Πηγή άρθρου: www.ign.com
