Αυτή η ταινία είναι μια εσωστρεφής και υποτονική ιστορία για έναν άνθρωπο που γράφει θλιβερά τραγούδια για δολοφόνους και χαμένες ψυχές.
Η δεύτερη μισή ώρα της ταινίας είναι ιδιαίτερα δυνατή, καθώς ο Bruce παλεύει με τις ανησυχίες και την κατάθλιψή του, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζει τα άλυτα ζητήματα με τον πατέρα του και τις προσωπικές του σχέσεις. Ο Jeremy Allen White, στον ρόλο του Bruce, αποδίδει εξαιρετικά την εσωτερική ζωή του χαρακτήρα, ακόμα και στις πιο ήσυχες στιγμές. Ωστόσο, η προσπάθεια να δραματοποιηθεί η διαδικασία της δημιουργικής γραφής και της κατάθλιψης αποδεικνύεται δύσκολη, με το σενάριο να προσπαθεί να εξηγήσει υπερβολικά τις εσωτερικές σκέψεις του Bruce μέσω των άλλων χαρακτήρων.
Οι αναδρομές στο παρελθόν του Springsteen στο Freehold του Νιου Τζέρσεϊ, καθώς και η απεικόνιση της σχέσης του με τον πατέρα του, αποκαλύπτουν τις ρίζες των εσωτερικών συγκρούσεων του καλλιτέχνη. Ο Stephen Graham ενσαρκώνει τον ταραγμένο πατέρα με αριστοτεχνικό τρόπο, προσφέροντας μια αίσθηση ανθρωπιάς και λύτρωσης. Παράλληλα, η παρουσία της Faye, που υποδύεται η Odessa Young, προσθέτει μια συναισθηματική διάσταση, αν και η αποκάλυψη ότι πρόκειται για συνδυασμό πραγματικών προσώπων μειώνει κάπως την αυθεντικότητα της ταινίας.
Η εξερεύνηση της κατάθλιψης και της αναζήτησης του φωτός μέσα στο σκοτάδι καθιστούν την ταινία μια σπάνια περίπτωση στο είδος των μουσικών βιογραφιών.
Αν και η ταινία μπορεί να μην προσελκύσει το ευρύ κοινό, παραμένει ένα σημαντικό έργο για τους αφοσιωμένους θαυμαστές του Bruce Springsteen. Ο Scott Cooper, με τη βοήθεια του Jeremy Allen White, αποδίδει δικαιοσύνη στον καλλιτέχνη, προσφέροντας μια βαθιά ματιά στην προσωπική του διαδρομή. Το “Springsteen: Deliver Me From Nowhere” είναι μια ταινία που, παρά τις κλισέ στιγμές της, έχει την καρδιά της στη σωστή θέση, εξερευνώντας την αναζήτηση της αυθεντικότητας πριν ο κόσμος της διασημότητας καταπιεί τον καλλιτέχνη.
Πηγή άρθρου: www.ign.com
