Η ερμηνεία του Γκλεν Πάουελ ως Μπεν Ρίτσαρντς αποτελεί ένα από τα δυνατά σημεία της ταινίας.
Η σκηνοθετική υπογραφή του Έντγκαρ Ράιτ είναι εμφανής σε ορισμένες σκηνές, όπως η εισαγωγική αλληλουχία που παρουσιάζει τον πρωταγωνιστή να περπατά σε έναν δρόμο γεμάτο ανθρώπους που περιμένουν να αγοράσουν φάρμακα. Αυτές οι σκηνές αποπνέουν τη χαρακτηριστική μαεστρία του Ράιτ στη σύνθεση και την κίνηση, ωστόσο, δεν είναι αρκετές για να καλύψουν το σύνολο της ταινίας.
Η ερμηνεία του Κόλμαν Ντομίνγκο ως Μπόμπι Τόμπσον προσφέρει μια αναλαμπή χρώματος και ενέργειας. Ο χαρακτήρας του είναι μια καρικατούρα της showbiz, συνδυάζοντας την αδιαφορία για τις δυσκολίες των δρομέων με έναν χαρούμενο κυνισμό. Ο Ντομίνγκο καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στο χιούμορ και την πονηριά, δίνοντας μια αξέχαστη ερμηνεία.
Η ερμηνεία του Κόλμαν Ντομίνγκο ως Μπόμπι Τόμπσον προσφέρει μια αναλαμπή χρώματος και ενέργειας.
Παρά τις θετικές πτυχές, η ταινία φαίνεται να εγκλωβίζεται θεματικά. Η προσπάθεια να συνδυάσει τη σκοτεινή ατμόσφαιρα του βιβλίου με το σατιρικό ύφος της ταινίας του ’87 αφήνει το “The Running Man” να αιωρείται ανάμεσα σε δύο κόσμους, χωρίς να καταφέρνει να ξεχωρίσει σε κανένα. Η κοινωνική κριτική της ταινίας είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα, καθιστώντας δύσκολη την επίτευξη μιας σαφούς σάτιρας ή ενός συναρπαστικού δράματος.
Η δράση της ταινίας, αν και περιλαμβάνει εντυπωσιακές σκηνές όπως η έκρηξη στη γέφυρα ή η σκηνή με το drone, δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει. Σε σύγκριση με άλλες δουλειές του Ράιτ, όπως το “Baby Driver”, η νέα αυτή εκδοχή δεν αφήνει την ίδια ανεξίτηλη εντύπωση.
Συνολικά, το “The Running Man” του 2025 είναι μια καλοστημένη ταινία με καλές ερμηνείες και λεπτομερή παραγωγή, αλλά δεν καταφέρνει να κερδίσει το κοινό με την ίδια ένταση που θα μπορούσε. Η ιστορία παραμένει επίκαιρη, αλλά η νέα προσέγγιση φαίνεται να χάνεται ανάμεσα στις διαφορετικές εκδοχές της. Με βαθμολογία 7, η ταινία είναι αξιόλογη, αλλά δεν τρέχει όσο γρήγορα θα μπορούσε.
Πηγή άρθρου: www.ign.com
