Η ταινία Dhurandhar περπατά σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ έντονης ψυχαγωγίας και μίσους προπαγάνδας.
Καθώς ο Hamza εμπλέκεται όλο και περισσότερο με τους στόχους του, γίνεται σαφές πως οι συνάδελφοί του σχεδιάζουν μια τρομοκρατική επίθεση στη Βομβάη το 2008. Αν και άλλες ταινίες έχουν προσπαθήσει να καλύψουν αυτά τα γεγονότα, το Dhurandhar ίσως είναι η πρώτη που το πετυχαίνει. Ωστόσο, η προσέγγισή της στην πραγματικότητα είναι αμφιλεγόμενη, ειδικά με τη χρήση πραγματικών αρχείων και ηχογραφήσεων.
Η ταινία περιλαμβάνει χαρακτήρες βασισμένους σε πραγματικά πρόσωπα, όπως ο Rehman Dakait (Akshaye Khanna) και ο Chaudhary Aslam (Sanjay Dutt), καθώς και χαρακτήρες εμπνευσμένους από αληθινά πρόσωπα, όπως ο Major Iqbal (Arjun Rampal) και ο Ajay Sanyal (R. Madhavan). Ο Hamza, ωστόσο, παραμένει ένα μυθοπλαστικό πρόσωπο, χωρίς άμεσο αντίστοιχο στην πραγματικότητα.
Ακόμα και η μοναδική νότα αισιοδοξίας της ταινίας είναι μυστικά κυνική.
Ο Dhar, μέσω της σκηνοθεσίας του, αναδεικνύει τόσο την τεχνική του δεινότητα όσο και τις πολιτικές του απόψεις. Ο Hamza παρουσιάζεται ως ένας ελκυστικός αλλά αντιφατικός χαρακτήρας, καθώς κινείται ανάμεσα σε μεγάλους πολιτικούς παίκτες. Η ερμηνεία του Singh είναι γεμάτη ένταση και συγκράτηση, καθώς ο χαρακτήρας του αναπτύσσει σχέσεις με τους μαφιόζους και μια αμφιλεγόμενη ρομαντική σχέση με τη Yalina (Sara Arjun).
Σε αντίθεση με άλλες ταινίες του είδους, όπως το Uri: The Surgical Strike, ο Hamza δεν είναι ο απόλυτος ήρωας. Η ανθρώπινη πλευρά της συμμορίας του Dakait κάνει την τελική προδοσία του Hamza να φαίνεται τόσο ως δίκαιη εκδίκηση όσο και ως προδοσία. Η ταινία κλείνει με ένα cliffhanger, αυξάνοντας την αγωνία για τη συνέχεια που αναμένεται τον Μάρτιο.
Με τη μουσική υπόκρουση από σύγχρονη ινδική και αραβική hip-hop, το Dhurandhar συνδυάζει τη βία με μια αίσθηση ενθουσιασμού. Η κινηματογράφηση και το μοντάζ προσθέτουν στην ένταση, ενώ τα δροσερά μπλε χρώματα δημιουργούν μια αίσθηση συνεχούς ηλιοβασιλέματος. Η ταινία Dhurandhar είναι μια πρόκληση για το κοινό, συνδυάζοντας δράση με ηθικές αντιπαραθέσεις, και παραμένει μια από τις πιο συναρπαστικές και αμφιλεγόμενες παραγωγές της χρονιάς.
Πηγή άρθρου: www.ign.com
