“Για μένα, δεν έχει σημασία ποια κιθάρα έπαιξα. Αγαπώ τις Gibson: μεγάλες, επιβλητικές κιθάρες, αλλά ελαφριές, έτσι ώστε ακόμα κι ένας μικρόσωμος σαν εμένα να μπορεί να τις χειριστεί,”
Ο Φοξ αποκαλύπτει ότι η επιλογή της κιθάρας δεν ήταν ένα σκόπιμο “Easter egg”. Όπως εξηγεί, το τμήμα τέχνης της ταινίας επέλεξε την ES-345 επειδή θύμιζε την εμβληματική κιθάρα που ο Chuck Berry έκανε διάσημη με τις εμφανίσεις του. Η συζήτηση γύρω από το χρονικό παράδοξο δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα τον Φοξ, ο οποίος εκτιμά την ομορφιά και των δύο εκδόσεων της Gibson.
Εκτός από το χρονικό αυτό παράδοξο, η σκηνή περιλαμβάνει και το λεγόμενο “bootstrap paradox”. Ο Μάρτι παίζει το “Johnny B. Goode” το 1955, εμπνέοντας τον ξάδελφο του Chuck Berry να καλέσει τον Chuck και να του παίξει το τραγούδι, το οποίο ο Chuck τελικά γράφει και κυκλοφορεί το 1958. Έτσι, ο Μάρτι το μαθαίνει, ταξιδεύει πίσω στο 1955 και το παρουσιάζει στον κόσμο και στον ίδιο τον Chuck Berry.
“Είναι απλά ένα αθώο χρονοταξιδιωτικό αστείο από τους Ρόμπερτ Ζεμέκις και Μπομπ Γκέιλ,”
Πρόσφατα, ο Φοξ και η Gibson ξεκίνησαν αναζήτηση για την ES-345 που χάθηκε μετά την ταινία. Σε βίντεο στο YouTube, ο Φοξ ζητά τη βοήθεια των θαυμαστών: «Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας, προσπαθούμε να βρούμε την κιθάρα που έπαιξα στο Back to the Future. Είναι κάπου χαμένη στο χωροχρονικό συνεχές ή σε κάποιο γκαράζ».
Ο Μάικλ Τζ. Φοξ έχει επιστρέψει στην υποκριτική μετά από πενταετή αποχή και θα εμφανιστεί στη σειρά “Shrinking” του Apple TV+. Στη σειρά, υποδύεται έναν χαρακτήρα που ζει με τη νόσο του Πάρκινσον, κάτι που ο ίδιος αντιμετωπίζει από το 1991.
Πηγή άρθρου: www.ign.com
