Η σκηνή αυτή είναι εξαιρετική όχι μόνο γιατί προσφέρει μια ανάσα από την αμείλικτη σύγκρουση της ταινίας, αλλά και γιατί γειώνει ολόκληρη την ταινία.
Η μαγεία του “Harry Potter” βρίσκεται στην απόδραση από την πραγματικότητα, αλλά η σκηνή του χορού ξεχωρίζει για την κανονικότητά της. Ο Χάρι και η Ερμιόνη, κάτω από το βάρος μιας αδύνατης αποστολής και καθημερινών προβλημάτων, αναζητούν μια στιγμή ελευθερίας, όπως κάνουν συχνά οι έφηβοι.
Έχει περάσει πάνω από μία δεκαετία από τότε που είδα για πρώτη φορά την ταινία, αλλά η σκηνή αυτή παραμένει χαραγμένη στη μνήμη μου. Κάθε φορά που ακούγεται το τραγούδι, σταματώ και παρακολουθώ, καθηλωμένος από την απλότητα και την ομορφιά της στιγμής. Σε μια εποχή όπου η προσοχή μας διασπάται εύκολα, αυτή η σκηνή καταφέρνει να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον μου, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο.
Ο χορός του Χάρι και της Ερμιόνης θυμίζει ότι το τραύμα και ο θάνατος, η πολιτική βία και η ανθρώπινη ύπαρξη έχουν πραγματικά, φυσικά και συναισθηματικά, διακυβεύματα.
Η ταινία έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου, συχνά ως φόντο σε δραστηριότητες όπως το μαγείρεμα ή η προετοιμασία για τον ύπνο. Ωστόσο, η σκηνή του χορού ξεχωρίζει, υπενθυμίζοντάς μου ότι ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές, υπάρχει χώρος για φως και χαρά. Η απλή αυτή σκηνή συνεχίζει να αποτελεί μια από τις πιο συγκινητικές και ανθρώπινες στιγμές στον κόσμο του Χάρι Πότερ.
Πηγή άρθρου: www.ign.com
